Welcom Dichters Vanuit Holland.

LOST AND FOUND Bij het verstandige Nederlands dichter Richard J. van der Draaij. Richard was in Sydney, Australia geboren, en meestal in Nederlands woonde. Hi woont nu in Engeland. Richard zegt "Poetry Is Passion" - die echt waar is, met Richard z'n gedichten. LOST AND FOUND By the talented new Dutch poet Richard J. van der Draaij. Richard was born in Sydney, Australia, lived most of his life in Holland and now lives in England. His personal creed is: "Poetry Is Passion!" and he proves it in this deep, sometimes moving, often passionate collection of his work. Bezoeken: www.richardvanderdraaij.co.uk

Soms, steeds vaker © Richard van der Draaij Er zijn van die momenten Dat ik heel opeens Geheel gelukkig schijn te zijn. Wanneer ik 's morgens wakker wordt, En het mooi weer en lente is, En de post onverwachts Iets leuks komt brengen. Wanneer ik 's middags geniet Van glimlach en ogenschijn Op het gelaat Van een vriendelijke voorbijganger. Wanneer ik 's avonds laat Nog even de boel aan kant maak, De laatste afwas doe, en De asbak leeg, Alvorens moe maar voldaan In ons liefdesbed te kruipen. Zacht © Richard van der Draaij Heel, heel zacht Komt de zomerzon En geeft een kleine knipoog. De wereld haalt weer even adem En neemt zich voor Het voortaan beter te doen. De seizoenen lijken elkaar Te mijden. Tijden, klimaten Veranderen en strijden Een eindeloze strijd. Een lief klein meisje Vraagt haar vader, Die onlangs werkloos Is geworden, om een ijsje. Een hond heeft last Van de plotselinge hitte In een nat-gesproeide voortuin. Ergens ligt een jonge carrierevrouw Loom achterover in een luie tuinstoel; Ze heeft twee dagen vrij. Wakker © Richard van der Draaij Ik zag je lopen in mijn droom Je droeg een bos blauwe bloemen En keek me even stiekem aan. Ik hoorde je stem in mijn droom Zacht en lief en geruststellend Je leek iets moois te beamen. Ik rook je geur in mijn droom Fris als natgeregend gras De zon keek lachend toe. Ik raakte je aan Terwijl je nog droomde En langzaam wakker werd. Liefde © Richard van der Draaij Geef het een naam Iets veelbelovends Dat spreekt van vertrouwen En hoop voor de toekomst. Droom van die naam Terwijl je naar je werk rijdt In die blitse vibemobiel. Verstop die naam in je hart En verzorg hem goed, Totdat je, uiteindelijk Mij ontmoet.

ORC(°1954) Bezoek zijn website Informatie over ORC (°1954) op: Charlotte's Web in Artvilla en Orc z'n gedichten op deze bladeren: International Raoul Wallenberg Foundation www.madpoetry.org Poetry Life & Times

De dichter en de politiek!?! © ORC(°1954) Mag of kan een dichter zich wagen aan het beschrijven van het politieke narrenspel? Hoe ver kan hij gaan in zijn kritische benadering van een maatschappij waarin de politieke macht zichzelf ziet als een soort godsdienst voor het volk ? Of is het soms zijn staatsburgerlijke plicht om zijn pen te scherpen aan de aberraties van de macht? Joseph Beuys zei al "wie nicht denken will fliegt raus [sich selbst]"- blijkbaar is politieke provocatie een item dat aan veel dichters voorbijgaat. In deze cocoon-wereld brengt de dichter een dieper inzicht in de wereld om ons heen en stelt ook de politieke wereld in vraag, probeert een discussie uit te lokken via provocatie en zet vooral aan tot nadenken over wie en wat we zijn en hoe we functioneren in deze gepolitiseerde maatschappij met een aantal verwarring zaaiende diepteschermen van "Wahrheit und Dichtung"! Dichters zijn halve zieners die de pols van de politieke en maatschappelijke evolutie voelen kloppen in hun ziel. En de politieke machthebbers? Zal de val van de muur ook hier op termijn een politieke implosie veroorzaken? Zijn we inderdaad geëvolueerd naar een soort machtsstaat waar allerlei corporaties de dienst uitmaken en waar de burger zijn rechten niet kan uitoefenen maar een "dienst" krijgt? Zijn er geen algemene regels meer maar er wordt geval per geval beslist? Worden wetten vaak gemaakt om uitgelezen groepen of zelfs één enkele politieke vriend een voordeel toe te kennen in naam van het algemeen belang? Is het toeval dat je hiaten vindt in heel wat wetten: zorgen deze er niet voor de machthebbers te laten regeren als verlichte despoten? Ontsnapt de leidende klasse aan de wet door een bescherming van het systeem? Leggen verschillende schandalen de technieken bloot die het machtssysteem chantage laat uitoefenen op sleutelfiguren die men op die manier onder controle houdt? Is het parlement een overbodige show geworden waar de gekozenen van het volk de meest absurde vragen stellen om zichzelf in het nieuws te werken en van het "serieuze" werk moeten afblijven onder dwang van een kadaverdiscipline (met het mes in de rug)? Is er een enorm verschil tussen wat de burger in het dagdagelijkse leven ervaart en wat er in de "vrije" pers wordt meegedeeld? Zijn de journalisten hondjes die aan een korte ketting liggen en alleen blaffen op bevel van hun baasje: zijn zij de promotors van het politieke "correct" denken? Is dit een symptoom van wat men een geleide democratie (of zachte dictatuur) noemt? Dient de pers om de aandacht van de burgers af te leiden van nog erger? Onze machthebbers voeren de positieve discriminatie in : is dit niet op de eerste plaats discriminatie, welk adjectief je er ook aan toevoegt? Willen onze politici in ontwikkelingslanden een toonaangevende geopolitieke rol spelen? Of is dit misschien een variante op de Italiaanse lottizazione? Waarom komt er geen verbod op politieke cumul? En wat cumuleren ze nog allemaal? Hebben ze nooit genoeg of hebben ze daartoe geen keuze in deze cleptocratie? Alle mogelijke vormen van corruptie zijn bij wet verboden: wat indien één enkele onderzoeksrechter hierin zijn tanden zou zetten, zou dit het einde van het systeem betekenen? Over capriolen die machthebbers uithalen met beursgenoteerde bedrijven kan men zich méér dan één vraag stellen. En hoe is het gesteld met de privacy van de burger? Of mogen dergelijke vragen hier niet gesteld worden? Is dit een "democratie" waar alle neuzen in dezelfde richting moeten staan? Zijn vele "democraten" alleen maar wolven in schaapskleren? Bestaat de mogelijkheid nog om dit systeem opnieuw tot een aanvaardbaar niveau gezond te maken? Op deze en nog veel meer vragen moeten dichters en andere kunstenaars een antwoord zoeken vermits bijna iedereen in een "democratische" narcose is gewiegd.

Maaike Schweers Hier wij hebben een niewe dichter, Maaike Schweers, die ik heb op de alt.arts.poetry.comments niewsgroep ontmoette.

Bladeren © Maaike Schweers Als mensen bladeren waren viel niemand uit de toon, rood, groen, geel of bruin, alles was gewoon. Doosje... © Maaike Schweers Ik wil een doosje voor m'n gedachten met een hangslotje erop. Als ik dan even niet wil denken, zet ik gewoon m'n hersens stop, stop m'n gedachten in het doosje, draai de sleutel drie keer om. Voor een tijdje niet meer denken, voor een tijdje lekker DOM Telefoon © Maaike Schweers Wat je allemaal kan bereiken, met zo'n stukje telefoon, is meer dan je ooit zien zal is buitengewoon.

Hier ...vinden jullie veel spannend niewe gedichten, geschreven door
Frans Leonard...